Chcesz posłać dziecko do szkoły podstawowej w Holandii? To musisz wiedzieć!

Holenderski system edukacji znacznie różni się od polskiego. Muszą o tym wiedzieć wszyscy rodzice mieszkający i pracujący w Holandii, którzy zamierzają posłać swoje pociechy do niderlandzkich szkół. Oczywiście pierwszym etapem nauki jest szkoła podstawowa. W tym artykule przybliżamy najważniejsze kwestie, z którymi powinni się zapoznać rodzice.

Wczesne rozpoczęcie edukacji

Dzieci w Holandii rozpoczynają edukację o wiele wcześniej, niż ma to miejsce w Polsce. Ustawowy obowiązek szkolny dotyczy pięciolatków, przy czym większość rodziców decyduje się posłać dzieci do szkoły już w wieku 4 lat. Oczywiście takie maluchy nie są jeszcze objęte pełnym programem edukacji. W praktyce pierwsze dwa lata przypominają bardziej polskie przedszkole.

Dzieci w tym czasie uczą się współistnienia w grupie, poświęcają dużo czasu na zabawę. Pierwsze dwie klasy, czyli groep 1 i groep 2, skupiają się na podstawowych umiejętnościach: rysowaniu, poznawaniu literek i cyfr, prawidłowej artykulacji.

Dalsza edukacja

W klasach 3, 4 i 5, określanych jako middenbouw, uczniowie zaczynają już „poważną” naukę. Uczą się pisać, czytać, liczyć, mnożyć, dzielić. Ważne są ćwiczenia kaligraficzne. Ten etap przypomina polski system edukacji wczesnoszkolnej (czyli klasy 1-3).

W starszych klasach, czyli 6, 7 i 8 (określanych jako bovenbouw), dzieci rozpoczynają naukę języka obcego (przede wszystkim angielskiego), historii i geografii. Wprowadzane są zajęcia z wychowania fizycznego i plastyki. Uczniowie kontynuują naukę do momentu ukończenia 12 lat lub 13 lat (w zależności od tego, kiedy zostali posłani do szkoły – edukacja na poziomie podstawowym trwa w Holandii 8 lat).

Szkołę podstawową kończy egzamin, który sprawdza poziom wiedzy i umiejętności dziecka. Następnie uczeń kontynuuje naukę na poziomie średnim.

Szkoły publiczne i niepubliczne

W Holandii funkcjonuje wyraźny podział na szkolnictwo publiczne (openbare scholen) oraz niepubliczne (bijzondere scholen). Rodzice mogą we własnym zakresie podjąć decyzję, do jakiego typu placówki poślą swoje dziecko. Trzeba przy tym pamiętać, ż zarówno szkoły publicznej, jak i niepubliczne, są finansowane z budżetu państwa.

Różnica polega więc na tym, że w szkołach publicznych obowiązuje neutralność światopoglądowa. Szkoły katolickie, protestanckie czy prowadzone według specyficznego programu nauczania, to zawsze placówki niepubliczne.